Dzisiaj robimy sobie małą przerwę od tematów brafittingowych i pogadamy o tym, czemu się nie szanujemy.
W polszczyźnie i paru innych językach funkcjonuje określenie 'szanować się' i 'mieć szacunek do siebie'. Warto się przyjrzeć, co to konkretnie oznacza - słownik PWN podaje następującą definicję:
szanować się
1. «mieć poczucie własnej godności»
2. «postępować zgodnie z etyką zawodową, z przyjętymi w danym środowisku zasadami, normami»
3. «szanować jeden drugiego»
4. «dbać o swoje zdrowie»
Bardzo ciekawy jest punkt drugi: jest w pewnym sensie całkowitym zaprzeczeniem punktu pierwszego. W zadziwiającej większości przypadków gdy ktoś mi mówi 'szanuj się' ma na myśli właśnie znaczenie numer dwa; postępowanie zgodne z zasadami, które ktoś inny ustanowił. Jeśli przyjmiemy, że takie jest uniwersalne znaczenie tego określenia, to jak najbardziej się zgadzam - żadna z autorek się nie szanuje, ponieważ obydwie mamy głęboko w nosie prawdy objawione typu 'nikt Cię nie będzie chciał bo każdy Cię widział prawie nago a nikt nie chce kurwy za żonę'. Roma locuta, causa finita, nie?
Nie.
Rozbierzemy teraz frazę 'mieć szacunek do siebie' na czynniki pierwsze.
mieć
1. «być właścicielem, użytkownikiem lub dysponentem czegoś, np. Miał dom z ogródkiem.»
2. «składać się z czegoś, zawierać coś, być wyposażonym w coś; też: mierzyć, liczyć ileś czegoś, np. Ptak ma pióra i dziób. Dom ma sześć pięter.»
3. «być wyposażonym w coś, co odznacza się jakąś cechą; też: być z kimś w relacji określonej przez jakąś cechę, np. Miał siwe włosy i krzaczaste brwi.Masz złych doradców.»
4. «doznawać czegoś, być w jakimś stanie psychicznym lub fizycznym, np. Miał ochotę płakać.»
5. «charakteryzować się czymś, np. Ma dobry gust.»
6. «pozostawać z kimś, z czymś w określonej relacji, np. Miał w nim zagorzałego wroga.»
7. «znajdować się w jakiejś sytuacji, np. Ma dobrą posadę i spokojne życie.»
8. «brać w czymś udział jako uczestnik, wykonawca, słuchacz itp., np. Jutro mam egzamin.»
9. «ukończyć jakiś etap nauki, uzyskać dokument, który to stwierdza, np. Ojciec miał cztery klasy, syn – dwa fakultety.»
10. pot. «być, znajdować się w określonym miejscu lub czasie, np. Naprzeciwko mamy stację. Mamy drugi tydzień zimy.»
szacunek
1. «stosunek do osób lub rzeczy uważanych za wartościowe i godne uznania»
2. «przybliżone określenie wartości, wielkości lub ilości czegoś»
siebie zob. się.
się
Zgodnie zatem ze słownikiem PWN i wszelką obowiązującą na świecie logiką 'mieć szacunek do siebie' oznacza tyle, co pozostawać w sytuacji, w której uważamy same siebie za wartościowe i godne uznania. Pytanie; z jakiej paki obcy ludzie mają wrażenie, że ich zdanie i ich zasady, które są nam całkowicie obce, mają decydować o tym, czy my mamy szacunek do siebie? Mój szacunek do siebie lub jego brak to abstrakcja, o której istnieniu lub nie mogę decydować tylko i wyłącznie ja, ponieważ żadna inna istota ludzka nie jest w stanie ze 100% pewnością powiedzieć, jaki ja mam stosunek emocjonalny wobec samej siebie.
Jeśli jesteś odnoszącym sukcesy fizykiem, to Twój dyplom politechniki nie zniknie w obłoczku dymu, bo losowy frajer podszedł do Ciebie na ulicy, i powiedział, że od dzisiaj nie jesteś wykształconym fizykiem. Wszyscy się zgodzą, że tak to działa, zatem dlaczego zgodziliśmy się jako społeczeństwo, że mamy prawo powiedzieć komuś innemu, że się nie szanuje, bo MY tak uważamy?
Mój szacunek do mnie polega na wierności wobec swoich zasad, dbaniu o zdrowie, utrzymywaniu swojej psychiki w dobrej kondycji, stałym rozwoju, niepozwalaniu sobie na bycie czyimś workiem treningowym i dążeniu do swoich celów, a nie na dostosowywaniu się do cudzych oczekiwań. Ba, to ostatnie jest dla mnie wręcz książkowym przykładem braku szacunku, bo gonienie za cudzymi wymaganiami jest często piłowaniem gałęzi, na której się siedzi. Porzucając swoje instynkty i swoje pragnienia okaleczasz się z tego, co mogłoby dać Ci spełnienie i szczęście.
W naszym smutnym społeczeństwie 'szacunek do siebie' skarlał do rangi 'spełniania cudzych oczekiwań, żeby tym samym zasłużyć na danej osoby szacunek'. Wybaczcie, ale szacunek osoby, która do szanowania mnie potrzebuje szeregu warunków ograniczających mnie i sprowadzających do roli ugłaskiwacza ego, jest gówno wart. Nie potrzebuję szacunku osób, które nie szanują mnie tak po prostu, bo jestem porządnym człowiekiem. Będę też wdzięczna za zaprzestanie prób robienia ze mnie idiotki, której się wmawia, że cudze zasady są moimi (albo powinny być), bo mnie nikt nie zechce.
Drogi komcionauto - nie mierz ludzi własną miarą; nie każdy jest wstrętnym bucem, który odebrał w życiu wychowanie uboższe o podstawowe zasady kultury. Moja wartość nie leży w tym, czy jakiś mężczyzna (no bo przecież nie kobieta, związek z kobietą to jak nie związek) się po mnie schyli, i powie 'Oto ratuję Cię od samotnego życia, w którym będziesz ofiarą docinek za swoje singielstwo, i łaskawie oświadczam światu, że te 70 kg mięsa na Twoim szkielecie jest moje, co automatycznie winduje Cię do rangi wartościowej istoty z pochwą'. Nie każdy wyznaje Twoje preferencje odnośnie kobiet, i niektórzy - jak mój przyszły mąż - lubią osoby, które mają poczucie własnej wartości i nie potrzebują partnera do bycia potwierdzeniem ich atrakcyjności, tylko do bycia partnerem. Wiesz, taką osobą, która jest najlepszym przyjacielem i wspiera, zamiast mówić 'weź zakryj dekolt, nie szanujesz się w ogóle'.
Więc jeśli chcesz napisać gdziekolwiek w naszym kąciku internetów, że się nie szanujemy - wypchaj się i wstaw do tej gabloty.
1. «zaimek będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie, np. Widziała się w lustrze.»
2. «zaimek tworzący stronę zwrotną czasowników, wskazujący, że sprawca czynności jest jej odbiorcą, np. Ubrali się i wyszli., lub nadający im odcień znaczeniowy wzajemności, np. Psy goniły się po trawniku.»
3. «zaimek nadający czasownikom odcień znaczeniowy intensywności, np. Wrócił się bez potrzeby.»
4. «zaimek stanowiący część niektórych czasowników, niewnoszący żadnego dodatkowego znaczenia, np. śmiać się, urodzić się, wyobrażać sobie, zakochać się»
5. «zaimek tworzący z formą 3. osoby lp czasowników orzeczenie zdań bezpodmiotowych, np. Zrobiło się późno.»
6. «zaimek tworzący w połączeniu z czasownikiem formy o znaczeniu biernym, np. Wychowywał się u dziadków.»
Jeśli jesteś odnoszącym sukcesy fizykiem, to Twój dyplom politechniki nie zniknie w obłoczku dymu, bo losowy frajer podszedł do Ciebie na ulicy, i powiedział, że od dzisiaj nie jesteś wykształconym fizykiem. Wszyscy się zgodzą, że tak to działa, zatem dlaczego zgodziliśmy się jako społeczeństwo, że mamy prawo powiedzieć komuś innemu, że się nie szanuje, bo MY tak uważamy?
Mój szacunek do mnie polega na wierności wobec swoich zasad, dbaniu o zdrowie, utrzymywaniu swojej psychiki w dobrej kondycji, stałym rozwoju, niepozwalaniu sobie na bycie czyimś workiem treningowym i dążeniu do swoich celów, a nie na dostosowywaniu się do cudzych oczekiwań. Ba, to ostatnie jest dla mnie wręcz książkowym przykładem braku szacunku, bo gonienie za cudzymi wymaganiami jest często piłowaniem gałęzi, na której się siedzi. Porzucając swoje instynkty i swoje pragnienia okaleczasz się z tego, co mogłoby dać Ci spełnienie i szczęście.
W naszym smutnym społeczeństwie 'szacunek do siebie' skarlał do rangi 'spełniania cudzych oczekiwań, żeby tym samym zasłużyć na danej osoby szacunek'. Wybaczcie, ale szacunek osoby, która do szanowania mnie potrzebuje szeregu warunków ograniczających mnie i sprowadzających do roli ugłaskiwacza ego, jest gówno wart. Nie potrzebuję szacunku osób, które nie szanują mnie tak po prostu, bo jestem porządnym człowiekiem. Będę też wdzięczna za zaprzestanie prób robienia ze mnie idiotki, której się wmawia, że cudze zasady są moimi (albo powinny być), bo mnie nikt nie zechce.
Drogi komcionauto - nie mierz ludzi własną miarą; nie każdy jest wstrętnym bucem, który odebrał w życiu wychowanie uboższe o podstawowe zasady kultury. Moja wartość nie leży w tym, czy jakiś mężczyzna (no bo przecież nie kobieta, związek z kobietą to jak nie związek) się po mnie schyli, i powie 'Oto ratuję Cię od samotnego życia, w którym będziesz ofiarą docinek za swoje singielstwo, i łaskawie oświadczam światu, że te 70 kg mięsa na Twoim szkielecie jest moje, co automatycznie winduje Cię do rangi wartościowej istoty z pochwą'. Nie każdy wyznaje Twoje preferencje odnośnie kobiet, i niektórzy - jak mój przyszły mąż - lubią osoby, które mają poczucie własnej wartości i nie potrzebują partnera do bycia potwierdzeniem ich atrakcyjności, tylko do bycia partnerem. Wiesz, taką osobą, która jest najlepszym przyjacielem i wspiera, zamiast mówić 'weź zakryj dekolt, nie szanujesz się w ogóle'.
Więc jeśli chcesz napisać gdziekolwiek w naszym kąciku internetów, że się nie szanujemy - wypchaj się i wstaw do tej gabloty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz